2 Haziran 2017 Cuma

On 06:34:00 by Gülten İşcimen in    No comments


Filipinler seyahatimiz devam ediyor. Bir önceki günlüğüm Coron Adasından feribota bindiğimiz anda kalmıştı. 


10 Şubat 2017

El Nido Adası 

Filipinler'de Bacuit Bay adlı bölge Marine Park olarak koruma altına alınmış. Bizim de görmeyi planladığımız El Nido Adası çevresinde 45 ada bulunuyor ve bunların bir çoğunda yerleşim de bulunmuyor. El Nido bölgesi, National Geographic Traveler’s Magazine Dergisi tarafından Dünyanın en iyi seyahat destinasyonları arasında gösteriliyormuş. 

1760 Peso ödeyerek aldığımız hızlı feribot bileti ile Coron Adasından öğlen saat 12'de hareket ettik. Feribotta önce bilet üzerinde gösterilen numaralı yerlerimize gittik. Sonra baktık ki daha önlerde boş sıralar var hemen bu boş yerlere gidip kıvrılarak uyumaya çalıştık. Daha önce bahsetmiştim sanırım benim gün ışığında uyuyabilmem mümkün değil. Uzanıp yatmaktaki amacım uyumak değil gözlerimi kapatıp biraz ayaklarımı ve gözlerimi dinlendirmek oluyor çoğu zaman.

Bir süre böyle gittikten sonra yatmak sıkıcı olmaya başladı. Baktım arkadaşlarım hafiften uyumaya başlamışlar. Onları da rahatsız etmeden kalktım ve feribotun arka tarafına gittim. Oraya geldiğimde insanların ellerinde içecekleri açık havada denizi ve çevreyi seyrettiklerini gördüm. Ben de yerime dönmek yerine burada kalarak saatlerce denizi ve çevreyi huşu içinde izledim.



Yolculuğun sonuna doğru kapalı kısımdaki oturduğumuz yere döndüm. Bir arkadaşım daha uyuyordu ama diğeri uyanmıştı. Onunla biraz sohbet etmeye başladık. Zaten kısa bir süre sonra da El Nido'ya yaklaşmaya başladık. Yaklaşık saat 16.00 gibi El Nido'ya ulaşmıştık.


El Nido'da kalmak için booking.com'dan Johannes Inn'e rezervasyon yaptırmıştık. Feribottan iner inmez hemen tricyle şoförleri etrafımızı sardı. Biz de çok yorgun olduğumuzdan bir an önce otele gidelim istiyorduk. Şoförler adresi görünce gülüştüler ve elleriyle yaklaşık 50 metre ilerideki tabelayı işaret ettiler. Otel Feribot iskelesine o kadar yakındı ki konumu mükemmel denebilecek bir yerdeydi. Ancak odamız için aynı şeyi söyleyemeyeceğim!

Bavullarımızı çeke çeke kısa sürede Pansiyona ulaştık. Bize odamızı gösterince kısa bir an hayal kırıklığı yaşadık. Burası Filipinlerde en çok parayı verip en kötü odada kaldığımız yer olarak gezi tarihimizde yerini aldı. Gerçi sonradan Boracay'da kaldığımız hostel de burayı pek aratmadı ya! Odamız binanın girişinde en dipte, penceresiz ve karanlıktı. Yatmadan yatmaya idare eder dedik. Hiç değilse özel banyosu vardı ve antrede de su ısıtıcısı vardı. Kendimize çay ve kahve hazırladık. Arkadaşım sanırım Manila'da havaalanındayken tadını beğendiği bir kahve buldu ve paketi idareli bir şekilde kullanarak bir süre kahve tedarikini çözmüş oldu. Aynı şeyi ben de çay için yaşadığımdan 100'lük bir çay paketi götürmüştüm ve kahvaltılarda genellikle bunu içtik. Filipinler'de kahve buluyorsunuz ama çayı hemen hemen hiç bulamıyorsunuz.

Biraz dinlenip kendimize gelince otel sahibi kadınla gidebileceğimiz turları görüşmeye başladık. Ertesi gün için bize bir tur önerdi. Hergün her koya tur düzenlenmiyormuş. Biz de 2 paket tur üzerinde karar kıldık. Tour A denilen turda Shimizu Island, Secret Lagoon, 7 th Comando, Big Lagoon ve Small Lagoon gezilecekti. Tour C'de ise Helicopter Island, Hidden Beach, Talisay Beach, Matinloc Shrine ve Secret Beach vardı. 1 tur fiyatı 1200 pesoydu. 2 turun fiyatının 2200 peso olması konusunda anlaştık. El Nido'dan sonra Underground River (Yeraltı Nehri)'ne gideceğimiz için bu konuda da bize transfer hizmeti bulabileceğini söyledi. Bu seyahat için bir minivan ayarlayacaktı ve onunla önce Yeraltı Nehri'ne gidecektik. Orada bizim giriş ücretimiz ödenecek ve sonrasında öğle yemeğimizi de yiyecektik. Buradaki gezimiz bitince araçla bizi Puerto Princesa'da kalacağımız otelimize kadar götüreceklerdi. 3 gece oda ücreti (4800 Peso), turun birisi iptal olduğu için 1 tur (1200 Peso) ve minivan (4200 Peso) ücretiyle birlikte 10.200 Peso yani 200 Dolara yakın bir parayı otele ödedik diye hatırlıyorum. 

Bu işi de hallettikten sonra artık bu adayı keşfe çıkabilirdik. Burası bizim sahil kasabalarını andıran bir yerdi.


Ertesi gün sabah erkenden tura katılacağımız için kahvaltılık birşeyler almamız gerekiyordu. Ara sokaklarda dolaşırken fırın benzeri bir yer gördük ve tuzlu olmasına dikkat ederek ekmeklerden seçim yaptık. Filipinler'de maalesef ekmeklerin çoğu tatlı oluyor ve bizim damak tadımıza uygun tuzlu ekmek bulunamıyor. Peynir bulmamız biraz daha zor oldu ve sorarak en sonunda küçük bir büfeden paket peynir aldık. Bu şekilde biraz sokaklarda dolaştıktan sonra güneşin batışını izlemek ve yemek yiyecek bir yer bulmak için sahile indik.



Sahildeki restoranlara bakarak fiyat ve konum olarak uygun bir yer bulmaya çalıştık. En sonunda hemen sahilde olan ve kumların üzerinde masaları da bulunan Seaside Restobar adında bir mekanda oturmaya karar kıldık. En öndeki masalardan birine oturduk ve siparişimizi verdik. Bir süre oturduktan sonra dalgalar arttı ve bizi ıslatmaya başladı. Hatta neredeyse ayağımızdan çıkardığımız terliklerimizi deniz alıp götürüyordu. Restoran çalışanlarının da yardımıyla masamızın üzerindekileri en arkadaki masalardan birine taşıdık ve yemeğimizi burada yemeye başladık. Son derece keyifli ve güzel bir akşamdı.


Bu restoranın fiyatları da çok makuldü. Deniz ürünleri yememize karşın 3 kişi için toplam 1000 Peso ödedik. Yemek sonrası deniz kenarından yürüyerek otelimize gitmek istedik ancak bazı noktalarda deniz çok kabardığından geri dönüp ara bir sokağa girmek zorunda kaldık. En nihayet Pansiyondaki odamıza geldik ve güzel bir uykuya daldık.

11 Şubat 2017

Pansiyonun iç kısmında oturacak bir alan olmayınca biz de çözümü hemen bulmuştuk. Binanın önüne birer sandalye atarak hem denizi hem de geleni geçeni izliyorduk. Sabah kahvaltısında peynir ve ekmekle hazırladığımız sandviçlerimizi yedik. İnternet çok iyi çekmiyordu ama ısrarla Puerto Princesa'dan Cebu'ya uçak bileti almaya çalışıyorduk. Bu da bize kötü bir ders oldu. Siz siz olun bütün uçak biletlerinizi önceden alıp iyi bir program yapın. Çünkü Filipinler ada ülkesi olduğundan internet her yerde doğru düzgün çalışmıyor.

Öğle yemeğimiz tur fiyatına dahil olduğundan yiyecek olarak yanımıza sadece biraz kuruyemiş ve kraker aldık. Teknemiz hemen otelin önündeki sahilden hareket edecekti. Oraya doğru yürürken sahildeki bir adam bizi durdurup deniz ayakkabısı kiralayıp kiralamayacağımızı sordu. Biz de gideceğimiz turda bunlara ihtiyaç duyup duymayacağımızı sorunca alırsanız iyi olur dediler. Üçümüz de birer çift deniz ayakkabısını ayağımızda deneyerek aldık. Yanımıza para almamıştık ve 50 Peso olan kira ücretini akşam dönüşte vereceğimizi söyledik.

Bindiğimiz tekne yine yanlarında kanatları olan ve Filipinlerde yaygın olarak kullanılan yerel dille Bangka denilen bir tekneydi. Bu tekne turu Coron Adası'nda yaptığımız turun tam tersine çok kalabalıktı ve yaklaşık 18 kişiydik. Bir İngiliz anne baba dışında hemen hepsi çok genç insanlardı. Teknenin limandan çıkabilmesi için hepimize can yelekleri dağıtıldı ve giyinmemiz istendi. 


Tekne limandan çıkınca göstermelik giydiğimiz can yeleklerini çıkardık. Bir süre kristal parlaklığındaki suların üzerinde ve keskin dik kireçtaşı kayalarının arasında ilerledik. İlk durağımız Miniloc Adasında bulunan Small Lagoon yani Küçük Lagün oldu. Teknemiz diğer teknelerin arasında kendine bir yer buldu ve hepimiz can yeleklerini tekrar giydik. Burada sarı renkli birçok kano vardı ve bunlara binip gezmeye kayaking diyorlardı. Lagüne gitmek için herkesin bunlardan kiralaması gerekiyormuş. Ancak üçümüz de kürek çekmekten anlamıyorduk nasıl olacaktı bu iş! Neyse ki tekne çalışanlarından birisi bize büyükçe bir kano ayarlayarak küreğe kendisi geçti. Ben de kürek çekmeyi deneyeceğim deyince biraz rahatladı sanırım. Çünkü 4 kişiyi tek kişinin çekeceği kürekle taşımak çok zor olacaktı. Böylece hayatımda ilk kez kürek çekme imkanı da buldum. O kadar da zor değilmiş! Kanoya 500 peso verecektik ama yanımızda para yoktu. Tekne çalışanları bu parayı otele dönünce almayı kabul ettiler. Deniz ayakkabıları borçla, kayaking borçla uçan kuşa borç yapmıştık! Tekne çalışanları çok sevimli ve yardımsever gençlerdi. Kanoya oturmamıza yardımcı oldular ve böylece kürek çekerek yavaş yavaş lagüne doğru yol almaya başladık.


Lagün ismi gibi o kadar da küçük değildi ve kanoyla şöyle bir etrafını gezdik. Kürekçimiz istersek burada yüzebileceğimizi, kendisinin bekleyeceğini söyledi. Yüzmek fikri cazipti ama açıkçası tekrar nasıl kanoya tırmanırım diye düşündüğümden kabul etmedim. Arkadaşlar da aynı şekilde kanoda kaldılar. Bu şekilde diğer kanolarla çarpışmamaya çalışarak bir süre gezdik ve sonra tekneye geri döndük. Tekneye ulaşınca binmek yerine hepimiz denize atladık. Fazla uzaklaşmadan biraz yüzüp herkesin toplanmasını suyun içinde bekledik.



Sırada Secret Lagoon vardı.Teknemiz diğer teknelerin arasında ilerleyerek çok sığ bir yerde durdu. Buradan denizin içinde yürüyerek, zaman zaman yüzerek dar bir kaya geçitinin önüne geldik ve beklemeye başladık. Çünkü çok dar bir geçit olduğundan önce karşı taraftan gelenlerin çıkması gerekiyordu. Teknedeki çalışanlar bize rehberlik yapıyorlardı. Bir çok insan karşı taraftan geldikten sonra biz de teker teker geçitten geçmeye başladık. Çıktığımız tarafta dört bir tarafı kireçtaşı karstik dik kayalarla çevrili durgun bir lagün vardı. Aslında burası bir zamanlar bir mağaraymış ve büyük bir volkanik patlama sonrası oluşan bu kalderada görmüş olduğumuz lagün oluşmuş. Bu gezideki en büyük eksikliğimiz seyahatin başında cep telefonlarımız için su geçirmez kılıf almamak oldu. Sonradan aldık ama iş işten geçti ve Coron adasındaki ve buradaki güzel manzaraları maalesef sadece hafızalarımıza yerleştirmek zorunda kaldık. Bu arada giydiğimiz deniz ayakkabıları da çok işe yaradı. Hem deniz kestaneleri için hem de kayaların üzerinden yürürken iyi ki de almışız dedik. Manzara güzeldi hoştu ancak gölün suyu için aynı şeyi maalesef söyleyemeyeceğim. Su sirkülasyonu olmadığı yani akarsu olmadığı için insanların bıraktığı kirlilik nedeniyle su çok temiz gözükmüyordu.

Aradan zaman geçince doğru fotoğrafları yerleştirmekte zorlanıyorum. Her yer birbirine benzer hale geliyor. Yine de çekim sırasını takip ederek doğru olduğunu düşündüğüm fotoğrafları günlüklerime koymaya çalışıyorum. Sırada Shimizu Adası vardı. Geldiğimizde pekçok teknenin burada olduğunu gördük. Çok güzel bir kumsal olduğundan gezinti tekneleri genellikle burada öğle yemeği molası veriyorlarmış. Bizim teknenin çalışanları da hemen kumların üzerine portatif bir masa kurup öğle yemeğini hazırlamaya başladılar. Bu arada biz de biraz denize girdik, biraz çevrede dolaştık ve böylece adayı tanımış olduk.


Asyalılar bu adanın bulunduğu kayalıklarda yuva yapan kuşlarla yapılan çorbanın iyileştirici özelliği olduğuna inanırlarmış. Biz tabi kuş çorbası içmedik ama çok mükellef bir masa bizi bekliyordu. Yine Coron Adasında katıldığımız turda olduğu gibi balık ve pilav vardı. Bunun yanında salata, karides ve çeşit çeşit meyva vardı. Tabaklarımıza bütün çeşitlerden doldurarak bulduğumuz düzgün taşların ve kütüklerin üzerine oturarak bunları yemeğe çalıştık. Bizim turlarda yemekler pek böyle olmaz ama Filipinlerde tur yemeklerini restoran yemeklerinden daha çok sevdik diyebilirim. Ne yazık ki bu yemeğin fotoğrafını yemek telaşından unutup çekmemişim.


Yemek sonrası biraz dinlendikten sonra tekneye geri döndük. Teknedekilerle yanyana gelince muhabbet ediyorduk. Çok eğlenceli gençlerdi ve sadece İngiliz anne ve baba ile kızları çok sakin ve sessiz duruyorlardı. Tekne hareket ederken teknenin burnuna gidip fotoğraf çekmeye çalışıyordum. Tekne çalışanı bir genç benim fotoğrafımı çekebileceğini söyledi. Ben de cep telefonumu verdim ve teknenin ucunda bir titanik pozu verdim. Aman Tanrım bunu gören teknedeki kızlar buraya hücum edip fotoğraf çektirmek istemezler mi! Bir kıvılcım gerekiyormuş demek ki. 

Sonraki durağımız Big Lagoon'du. Buraya geldiğimizde deniz çok sığlaşmıştı ve tekneyi çekmek için erkeklerden yardım istediler. Teknenin hafiflemesi için de bir kısmımızın denize girmesi gerekiyordu. Ben de bunu fırsat bilip suya atladım. Su seviyesi neredeyse belime kadar geliyordu.


Bu şekilde bir süre ilerledikten sonra su seviyesi yükselmeye başlayınca tekneye dönebileceğimizi söylediler. Böylece Big Lagoon'ü de gezip görmüş olduk.


Buradan artık gezeceğimiz son noktaya gidiyorduk. 7 th Comandos yani 7 Komando koyu her zaman çok kalabalık olan ve yiyecek içecek alabileceğiniz bir koy. Bu koy adını II. Dünya Savaşı'ndan sonra kendi askeri birliğinden koparak bu adada kalmış olan 7 Japon askerinden alıyormuş. Adada palmiye ağaçlarının sıralandığı uzun beyaz bir kumsal uzanıyor.


Burada bize şnorkel de dağıttılar ama nerede dalacağız göstermediler. Teknedekiler de bir anda dağıldı. Biz de kumsalı boydan boya yürüyerek dalabileceğimiz bir nokta aradık. En sonunda aramaktan vazgeçip herhangi bir yerden denize girip deniz dibini seyretmeye başladık. Yine güzel balıklar vardı ama Coron Adasında katıldığımız turda gördüğümüz zenginlikte ve sayıda değildi.


Burayı da gördükten sonra tekneye binerek El Nido'ya döndük. Artık akşam olmak üzereydi. Otele doğru yürürken deniz aakkabılarını sahibine teslim ettik. Hızla yürüyerek odaya gittim ve para getirerek hem deniz ayakkabıları hem de kano kiralama ücretini ödedim. Biraz dinlendikten sonra hazırlandık ve pansiyon sahibi internetin daha hızlı çalıştığını söylediği için Art Cafe adında bir mekana gittik. Hem akşam yemeğimizi yiyecektik hem de almadığımızı düşündüğümüz uçak biletlerini alacaktık.


Uzun uğraşlar sonucunda biletlerimizi aldık. Kabak çorbası ve deniz ürünleri sepetinden oluşan yemeğimize toplam 1530 Peso ödedik. Yemekler oldukça lezzetliydi ve bu mekandan hoşnut ayrıldık. Otelimize dönerek bir an önce dinlenmek istedik. Çünkü planlarımıza göre ertesi gün de başka bir tura katılacaktık.

12 Şubat 2017

Sabah kalkıp hemen kahvaltımızı yaptık. Bir de ne öğrenelim evdeki hesap çarşıya uymadı. Gideceğimiz koy ve adalarda hava koşulları uygun olmadığından tur iptal edilmiş. Pansiyon sahibi istersek rotası farklı olan ve daha geç hareket edecek olan başka bir tura katılabileceğimizi söyledi. Ancak o turda istediğimiz koy ve adalara gidilmiyordu ve sırf tura katılacağız diye de sıradan yerlere gitmek istemedik. El Nido'da kalıp buranın keyfini çıkarmaya karar verdik.

Zaten 1 gün önce büyük sorunlar yaşayarak aldığımız Cebu uçak biletlerinin zamanlama hatası nedeniyle yanlış olduğunu anlamıştık. Bizim Cebu'ya gidip oradan Boracay'a gidecek vaktimiz yoktu. Bu nedenle Cebu'ya artık gitmekten vazgeçip doğrudan Boracay'a gitmemiz gerekiyordu. Pansiyonun interneti çok yavaş olduğundan bir türlü bilet değişimini yapamıyorduk. Arkadaşım Pansiyon sahibi kadına sorunumuzu anlatıp interneti iyi çalışan bir yer olup olmadığını sorunca kadıncağız bize büyük bir iyilik yaptı. Kel kafalı ve göbekli bir adam motorsikletiyle gelerek bizi turizm ofisine götüreceğini söyledi. Sonradan öğrendim meğer bu adam pansiyon sahibinin kocasıymış. Arkadaşlar bilet değişimi için benim gitmemi istediler. Arkadaşım kredi kartı ve pnr numarasını verdi.

Sabah saatleri olduğu için ilk gittiğimiz yer kapalıydı. Sonra başka bir acentaya gittik ve oradaki kıza durumumuzu anlattım. Değişikliği kendi yapacak sandı ve önce bunu kabul etmedi. Sadece bilgisayarını kullanmak istediğimi söyleyince tamam dedi. Değiştirme işlemi o kadar uzun sürdü ki kızın sabrına hayran kaldım. Bu arada ben de telaş ettim ama aksilik bu ya arkadaşın verdiği kredi kartının limiti yeterli olmayınca tekrar başa döndüm. Bütün bilgileri tekrar girdim ve kendi kartımla ödedim. Bu sefer de kendi pnr'ımı bulamıyorum. Sağa sola baktım ve en sonunda buldum. Kendi biletimi de değiştirdikten sonra kıza teşekkür ederek ücret ödemek istediğimi söyledim. Bu insanlar hala çok masumlar ve para hırsıyla bozulmamışlar. Kızcağız istiyorsam sadece internet bağlantısı için ödeme yapabileceğimi söyledi. Sanırım 50 Peso gibi bir parayı bıraktım. Sonra beni bekleyen motorsikletli adamla birlikte pansiyona döndük. Pansiyon sahibinin kocası olduğunu bilmediğimden adama da getirip götürdüğü için ücret ödemeyi teklif ettim. Adam kibarca reddetti.

Bizim için önemli olan bu sorunu da çözdüğümüze göre içimiz rahat gezebilirdik. Biraz odamızda dinlendikten sonra bir arkadaşımız odada kalıp dinlenmek ve biz de şehirde biraz dolaşmak istedik. Uzun süre yürüyüş yaptık ve etrafı tanıdık. Bu arada birkaç masaj salonuna da fiyat sorup piyasayı öğrendik. Sahile inip biraz kumlarda yürüdük.



Pansiyona dönüp öğle yemeği için diğer arkadaşı da aldık ve tekrar şehirde gezip bazı yerlerde ufak tefek alışverişler yaptık. Adım başı inci satmaya çalışan genç, yaşlı, kadın, erkek, çocuk satıcılar bize musallat oluyordu. Ben pek dirençli çıkamadım ve bir inci takımına 20 Dolar verip aldım. Umarım gerçek incidir ve bu parayı boncuk için vermemişimdir.

Daha sonra hem oturup dinlenelim hem de Filipinler'e özgü bir tatlı olan Halo Halo tatlısını deneyelim diye bir kafeye oturduk.


Bu tatlıda parçalanmış buz ve yoğunlaştırılmış süt ana madde olarak karıştırılarak buna haşlanmış tatlı fasulye, hindistan cevizi, palmiyeden elde edilen bir tür nişasta, su yosunundan elde edilen jöle, bitki kökleri ve meyvalar ekleniyormuş. Ben sütlü tatlıları severim ve bu tatlının da değişik ve hoş bir tadı vardı. Halo halo için kişi başı 50 Peso ödedik. 

Gezerken bir de tarihi bir kilise gördük ve şöyle bir içeri girip çıktık. Adı St. Francis of Assisi Parish olan kilise 1901 yılında açılmış.


Sahile gittik ve kumsalda biraz yürüyüş yaptık.


Şehirde gezerken bize çok değişik gelen yerler de oldu. Bunlardan birisi saç kesen bir berberdi.


Sokak aralarında yürürken yemek yiyebileceğimiz bir yer de arıyorduk. Gelato Cafe isminde çok hoş bir mekanda sebzeli krep yemeğe karar verdik. Ortam hoştu ve yine elimizde telefonlar internet kullanmaya çalışıyorduk. Bu yemek için toplam 1350 Peso ödedik.


Anlaştığımız üzere saat 4'de Pansiyona giderek pansiyon çalışanlarının bizim için ayarladıkları tricyle'a bindik. Tura katılamadık ama en azından yüzebileceğimiz ve güneşin batışını izleyebileceğimiz El Nido'ya en yakın plaj olan Las Cabanas plajına gidecektik. Tricyle bizi 15-20 dakika kadar bir sürede buraya götürdü. Bu küçük seyahat için 150 Peso ödedik. 

Plaja indiğimizde muhteşem bir kumsal bizi bekliyordu. Hemen denize girip biraz yüzdük. Sanırım Filipinler'de en uzun süre yüzdüğümüz plaj burasıydı. Deniz suyu pırıl pırıldı ve hava da çok güzeldi.



Denizden çıktıktan sonra plajda oturup güneşin batışını izlemeye başladık. Buradan gün batımı muhteşem gözüküyordu.



Tam köşede Sunset Cafe diye bir yer vardı. Biraz da orada oturalım diye eşyalarımızı toplayıp gidince bir de ne görelim boşuna adını sunset koymamışlar. Buradan çok daha iyi bir açıyla güneşin batışı izlenebiliyordu.



Gün batımını da keyifle izledikten sonra artık şehre dönebilirdik. Oradan bulduğumuz bir tricyle ile döndük. Eşyalarımızı pansiyon odamıza bıraktıktan sonra bir arkadaşımla birlikte gündüz gözümüze kestirdiğimiz masaj salonlarına gittik. Birkaç yerden fiyat aldıktan sonra daha makul bulduğumuz küçük bir salona girdik. Sanırım bu masaj için 450 Peso yani yaklaşık 9 Dolar ödedik. Swedish yani İsveç masajı dedikleri bir masaj türünü yaptırdık. Çok rahatlatıcı ve gerçekten profesyonelce yapılan bir masajdı. İkimiz de çok memnun kaldık ve verdiğimiz paraya değdi. Türkiye'de bu fiyatlara böyle masaj yapılsa her hafta gider insan.

Pansiyona dönüp eşyalarımızı toplamaya başladık. Çünkü sabaha karşı 4'de bir minivan gelip bizi Underground River'a götürecekti. Alarmı kurup biraz uyumaya çalıştık. Tam saatinde kalkıp dışarı çıktığımızda pansiyon sahibi kadının da bizi beklediğini gördük. Kadıncağız arabanın hazır olduğunu söyledi ve hatta eşyalarımızın bir kısmını şoför ve pansiyon sahibi kadın arabaya götürdüler. Her ne kadar odamız çok iyi olmasa da pansiyon sahiplerini ve çalışanları çok sevdik. Yakın bir dosta, akrabaya veda ediyormuş gibi kadıncağıza sarılıp vedalaştık. Böylece El Nido maceramız da burada sona erdi. Gitmek isteyip de gidemediğimiz 2 yerden de kısaca bahsedip El Nido sayfasını kapatayım istiyorum.

Palawan Adası‘nın kuzey doğu ucunda yer alan ve bu bölgedeki en popüler ve güzel yerlerden birisi olan Hidden Beach (Saklı Plaj)'a yukarıda anlattığım gibi hava koşulları nedeniyle gidemedik. Dik ve keskin karstik kaya oluşumlarının arkasında, bembeyaz kumları ile uzanan plajın dışarıdan görülmesi mümkün olamadığından bu isimle anılıyormuş. Hatta Leonardo Di Caprio’nun başrolünde oynadığı “The Beach” filminin esinlendiği kitabın yazarı Alex Garland, “The Beach” adlı kitabını bir rivayete göre El Nido’da yazmış. 

Vakti çok olanlar ayrıca Palawan adasının sakin koylarından birisi olan Port Barton'a gidebilir. Çok küçük ve bakir bir yer olduğu söyleniyor. Daha çok sırt çantalı gezginlerin tercih ettiği bir yermiş.

Filipinler gezimiz ve günlüklerim devam ediyor. Merak ederseniz bir sonraki durağımız Yeraltı Nehri (Underground River) olacak.

0 yorum:

Yorum Gönder